Jean Dubuffet

Jean Dubuffet werd in 1901 geboren in Le Havre. Dubuffet bezocht de kunstacademie in zijn geboorteplaats en ging in 1918 naar Parijs. In 1924 gaf hij zijn kunstzinnige aspiraties op om leiding te gaan geven aan het wijnbedrijf van zijn familie. Jean Dubuffet bleef in het familiebedrijf werken tot 1942, toen hij besloot dat kunst weer de eerste prioriteit moest worden. In 1944 en 1946 vonden tentoonstellingen van zijn nieuwe werkplaats in Parijs. In 1947 waren zijn schilderijen ook te zien in New York. Jean Dubuffet schilderde in een wilde stijl en gebruikte niet alleen verf. Hij verwerkte ook asfalt en gebroken glas in zijn schilderijen.

Jean Dubuffet had een grote belangstelling voor tekeningen van kinderen en geestelijk minder begaafden. Hiervan legde hij een grote verzameling aan. Hij noemde deze kunst Art Brut. Later werd het werk van Dubuffet en dat van zijn volgers aangeduid met deze term. Aan het begin van de jaren vijftig ontstond een belangrijke serie figuren onder de noemer Corps de dames. Later schilderde Jean Dubuffet ook landschappen en stadsgezichten. Veel aandacht van de pers ging uit naar het brute karakter van deze schilderijen. De rebelse humor van Dubuffet kreeg te weinig aandacht. In het midden van de jaren vijftig ontstond de serie "Tableaux d'Assemblages". Aan het begin van de jaren zestig vonden zowel in Parijs als New York grote overzichtstentoonstellingen van Jean Dubuffet plaats. Later kreeg zijn werk ook de aandacht in Amsterdam en Londen. In de jaren zestig begon Jean Dubuffet met plastics te werken, waardoor zijn werk nog driedimensionaler werd. Er ontstonden zowel schilderijen met reliëf als losstaande objecten. Er volgden spoedig opdrachten voor grote openbare objecten en theaterdecors.

Aan het einde van zijn leven publiceerde Dubuffet enkele boeken over Art Brut en zijn eigen kunst. Jean Dubuffet overleed in 1985 in Parijs.

Sam Francis (San Mateo, 25 juni 1923 - Santa Monica, 4 november 1994) was een Amerikaanse schilder die pas na 1950 echt begon te schilderen, en door Clement Greenberg daarom ingedeeld wordt tot de schilders van na het abstract expressionisme. Na een ongeluk in militaire dienst tijdens oefeningen moest hij in een corset leven en was jaren bezig naar genezing te zoeken. Al tijdens de vele maanden (1944) dat hij moest liggen in het ziekenhuis schilderde hij in bed; naar eigen zeggen begon hij daarom ook te schilderen: om zich te helen. In 1947 startte hij het volgen van schilderlessen aan de universiteit van Californië, in Berkeley.

Sam Francis voelde zich sterk verbonden met de Europese kunst, in tegenstelling tot de andere Amerikaanse abstract-expressionisten en verbleef van 1950 tot 1957 daartoe in Parijs. Met name de waterlelies van Monet, en de kunst van Matisse en Bonnard trokken hem sterk aan; alle drie coloristen. Sam Francis is zelf ook te typeren als een abstract colorist.

Al vanaf 1950 praktiseerde hij een manier van schilderen waarmee hij het gehele doek of papier beschilderde en besproeide met vaak felle kleurspatten of streken. Hij benaderde kleur vanuit een meditatief en spiritueel oogpunt. De witruimte tussen de spatten en vlekken was voor hem van groot belang. In latere jaren zou hij vaak het Oosten bezoeken, o.a. Japan. Het museum van der Togt in Amstelveen bezit toevallig een grote en gevarieerde collectie werk van hem, aangekocht door de voormalig eigenaar van de Tomado-fabrieken en overgedaan aan het museum.