Walter Leblanc

Na zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (1949-1954) en aan het Nationaal Hoger Instituut (1955-1956) in Antwerpen – studies die nog in het teken stonden van de figuratieve kunst – evolueerde hij in de richting van de monochrome kunst, de op-art en de kinetische kunst.

De activiteiten van de groep G58 (1958-1962) in het Antwerpse Hessenhuis, waarvan hij de medeoprichter was, waren voor Leblanc richtinggevend. Hij kwam er in contact met de internationale avant-garde, zoals de Duitse Zero-groep (1958-1966), Nul uit Nederland (1960-1965) en werd lid van de internationale beweging Nouvelle Tendance (1961-1968).

In 1959 introduceerde Leblanc de torsie als basiselement in zijn werk. In de Twisted Strings werden getorste katoendraden gespannen op een monochroom, meestal wit, oppervlak. Afhankelijk van de verplaatsing van de toeschouwer en de wisselende lichtinval op het reliëf, ontstaat in het oog van de participant een vibrerend, optisch effect. In de Mobilo Statics, werden de katoendraden vervangen door tweekleurige polyvinyl-linten. De Torsions ontwikkelden zich verder tot vrijstaande sculpturen uit gelakt metaal of hout. In 1975 ontstonden de Archetypes, geprogrammeerde reeksen, waarin Leblanc via tekeningen en sculpturen uit geoxideerd staal, de combinatiemogelijkheden van geometrische grondvormen, zoals de driehoek, het vierkant, de cirkel en hun afgeleiden onderzocht.

Doorheen het hele oeuvre van de kunstenaar, is er een tendens aanwezig om uit het vlak te treden. In de Archetypen ging dit gepaard met een toenemende monumentaliteit die een hoogtepunt bereikte met de architectonische integratie in Simonis (metrostation) te Brussel (1981-1986).

Zijn zin voor monumentaliteit en een zuivere, geometrische vormgeving en ook de modulaire, seriële en systematische opbouw van zijn werken, tonen verwantschap met het minimalisme. Maar in tegenstelling tot het industriële karakter van de minimale kunst, getuigen de werken van Leblanc van een poëtische en subtiele eenvoud.

Vanaf 1977 tot 1986 doceerde Walter Leblanc aan het Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedenbouw te Antwerpen.

Op 14 januari 1986 kwam de kunstenaar om het leven bij een auto-ongeval.